Stel het is plus dertig graden... Het is al weken warm (warm, zeg maar heet) en eigenlijk kun je ook op de bank in de airco naar de Tour kijken! Wat doe je dan?
Fietsen natuurlijk! De herhaling van de Tour is er straks ook nog!
Stel dat het dertig plus graden is en er staat een tochtje van 100km op het programma, wat doe je dan?
Fietsen natuurlijk! Want die honderd, die heeft iets magisch. Iets machtigs, iets speciaals!
100km fietsen is iets wat ik graag eens wilde doen en wat ik in het jaar dat ik fiets nog niet gedaan had. Net als meerdere dames van onze groep.
Stel dat die 100km tocht in Valkenburg begint en jij in Maastricht woont, wat doe je dan?
Dan fiets je toch ook gewoon nog naar Valkenburg en weer terug? Gelukkig had Strava een leuke challange: fiets 130 km in juli. Dat je dan een beetje met een omweg naar huis moet fietsen, is alleen maar bijzaak!
Stel dat je met een groep dames fietst, die speciaal uit andere delen van het land zijn gekomen om 100 km te fietsen in België en Limburg, en dat er dan bij binnenkomst in Valkenburg 98,7km op hun teller staat?
Nou dan fiets je na die 98,7 km toch nog even de Cauberg op? No problem. Al hoe wel... Het kostte nog even wat moeite om nog een aantal andere dames ook zo gek te krijgen. Ja want dat vonden sommigen me toch wel: een beetje gek. Maar ach ja, dan maak gek. Ik heb genoten, mezelf overtroffen, want na 100km kun je nog een pr rijden op de Cauberg! Dat geeft een heerlijk gevoel!
Gewoon omdat het kan! Een toetje!! Die mooie/stomme/zware Cauberg.
5 juli was zo'n dag. Het was warm. De zonnebrand zweette je er nog sneller af dan dat je hem had opgedaan! Met een groep van 16 dames fietsten we onder leiding van Jan een mooie glooiende tocht. Met af en toe een pittig klimmetje, maar vooral lekker genieten van de rustige Belgische wegen en het warme weer. Onderweg een heerlijke lunch om de verbruikte energie weer aan te vullen. Thanks Cathy (onze cathyraar van vandaag). Vooral de quiche en de mueslierepen waren om je vingers bij af te likken. En alsof dat nog niet genoeg was, stond Edith met haar mannen verderop met nog een heuse bevooradingspost. Thanks hiervoor.
Het was heerlijk genieten. Je had niet eens in de gaten hoeveel kilometers je al had weggetrapt.
Het ging bijna vanzelf.
Miriam Huskens